Για την ανθρώπινη φύση και τις διεθνείς σχέσεις \
Πολλά τα δεινά, κουδέν ανθρώπου
δεινότερον πέλει (Σοφοκλέους «Αντιγόνη»)
Οφείλω να ομολογήσω
ότι δέχθηκα με μεγάλη δυσκολία να μιλήσω σ’ αυτή την τόσο σημαντική σύνοδο και
μπροστά σε τόσο επίσημα πρόσωπα, γιατί αντίθετα απ’ ό,τι συνηθίζεται σ’ αυτές
τις περιπτώσεις, δεν θα μπορέσω να πω λόγια αισιόδοξα ούτε να διατυπώσω σκέψεις
και προτάσεις θετικές. Κι αυτό γιατί κατέχομαι από βαθειά απαισιοδοξία για το
μέλλον. Έπαψα πια να πιστεύω. Όμως επειδή σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί να σας
φανεί ωφέλιμο, αποφάσισα να προσθέσω μια φάλτσα νότα σ’ αυτή την ομόθυμη και
μεγαλοπρεπή συμφωνία που είμαι βέβαιος ότι θα χαρακτηρίζει τις ομιλίες που θα
ακουστούν.
Έως χθες ακόμα ακολουθώντας το γενικό ρεύμα πίστευα κι εγώ ότι η Βία και ο
Πόλεμος έχουν ως βασικές αιτίες οικονομικά συμφέροντα, θρησκευτικούς και
εθνικούς φανατισμούς και άλλα παρόμοια.
Σήμερα πια είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά στο βάθος δεν είναι παρά προσχήματα και
ότι η βασική αιτία απ’ όπου ξεκινά η δίψα για κατάκτηση και αίμα, βρίσκεται
μέσα στον άνθρωπο. Με μια συμπληρωματική παρατήρηση: Ότι δηλαδή η αγριότητα
αυξάνει όσο ο άνθρωπος γίνεται περισσότερο πολιτισμένος. Που σημαίνει ότι ο
λεγόμενος πολιτισμός είναι ένα απλό ένδυμα για να σκεπάζει και να κρύβει τον
αληθινό εαυτό μας, που παραμένει μέσα απ’ τους αιώνες το ίδιο άγριος και
τερατώδης.
Και για να γίνω περισσότερο κατανοητός, σας καλώ να συγκρίνουμε τις αγριότητες
των άλλοτε αγρίων μ’ αυτές των προχθεσινών, των χθεσινών και των σημερινών
δήθεν πολιτισμένων. Υπάρχει άραγε μέσα σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, αγριότητα
που να ξεπερνά τις θηριωδίες του Ναζισμού; Και όμως την εποχή εκείνη η Γερμανία
συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα πλέον πολιτισμένα έθνη της εποχής. Με υψηλό επίπεδο
μόρφωσης, πολιτισμού, κοινωνικής οργάνωσης, με χιλιάδες επιστήμονες, καλλιτέχνες,
διανοούμενους, υπήρξε πρότυπο ανεπτυγμένης ανθρώπινης κοινωνίας. Και όμως απ’
τη μια μέρα στην άλλη είδαμε τα εκατομμύρια αυτών των πολιτισμένων να ξεπερνούν
σε βία και σε αγριότητα όλους τους άγριους όλων των εποχών, από την εποχή του
Νεάντερνταλ, του Αττίλα, των Σταυροφόρων, των Κονκεστατόρ μέχρι των αγίων της
Ιερής Εξέτασης.
Η εξήγηση-δικαιολογία
υπήρξε ότι έπεσαν θύματα ενός παρανοϊκού. Όμως κι αυτός καυχιόταν ότι κάθε πρωί
βουρτσίζει τα νύχια του, ότι είναι χορτοφάγος κι ότι λατρεύει τον Βάγκνερ. Δεν
έχανε ούτε ένα Φεστιβάλ στο Μπαϋρόϊτ, όπου μάλιστα εφιλοξενείτο στο σπίτι του
Βάγκνερ. Μήπως όμως και οι συμπατριώτες του δεν ήσαν ένθερμοι οπαδοί της
κλασσικής μουσικής, σε σημείο που να σχηματίζουν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως
μικρές συμφωνικές ορχήστρες από κρατούμενους, για να συνοδεύουν τους
μελλοθάνατους στους τόπους θανατώσεων, όπως στην κρεμάλα, στον αποκεφαλισμό με
τσεκούρι και -το πιο συνηθισμένο- στους θαλάμους αερίων;
Κι ας μη
βαυκαλιζόμαστε ότι όλα αυτά τα έκαναν δήθεν μόνο τα Ες-Ες και η Γκεστάπο. Έζησα
τη φρίκη εκείνης της εποχής και γνώρισα τα υπόγεια της Γκεστάπο, όπου ήσαν
τακτοποιημένα τα όργανα των βασανισμών με γερμανική ακρίβεια και μπορώ να πω με
λύπη -γιατί δεν θα ήθελα να στενοχωρήσω τους σύγχρονους Γερμανούς που ειλικρινά
τους εκτιμώ- ότι για να γίνουν όλα αυτά, ήταν αναγκαία η συμμετοχή πολλών
εκατομμυρίων πρώην πολιτισμένων και νυν αγρίων ανθρώπων, που αντλούσαν ηδονή
από τον πόνο των άλλων και διψούσαν για αίμα πολύ περισσότερο και από τα άγρια
θηρία της ζούγκλας.
Κι όμως σήμερα είμαι
βέβαιος ότι δεν φταίνε αυτοί. Ή μάλλον φταίνε, όπως όλοι μας, γιατί γεννήθηκαν
άνθρωποι και ως άνθρωποι κληρονόμησαν αυτή τη σχιζοφρένεια που φαίνεται ότι μας
χαρακτηρίζει, δηλαδή από τη μια ο χαρακτήρας μας να μας οδηγεί προς τις κορυφές
του πνεύματος και την αναζήτηση της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Ειρήνης
κι από την άλλη αυτός ο ίδιος χαρακτήρας να μας μεταβάλλει από τη μια στιγμή
στην άλλη σε άγρια θηρία.
Αυτό το φαινόμενο της
πολιτισμένης Γερμανίας το έχουμε φυσικά δει και σε μια σειρά εξ ίσου
πολιτισμένες χώρες όπως η Αρχαία Αθήνα, η Ρώμη, η Αγγλία, η Ισπανία, η Γαλλία
και τόσες άλλες, όπου -για να μείνω στη χώρα μου- οι Αθηναίοι απ’ τη μια μεριά
έχτιζαν τους Παρθενώνες και την ίδια στιγμή έσφαζαν σαν άγρια ζώα όλους τους
άρρενες κατοίκους της Μήλου για παραδειγματισμό.
Και φτάνουμε στο
σήμερα. Και σας ρωτώ: Υπάρχει άραγε λαός με υψηλότερο επίπεδο ζωής από τις ΗΠΑ,
με τα εκατομμύρια επιστήμονες, διανοούμενους, τεχνοκράτες, βιομηχάνους,
τραπεζίτες κλπ. που όλοι μαζί να συνιστούν μια κοινωνία-πρότυπο ανάπτυξης και
πολιτισμού; Με δυο λόγια ένας λαός που να τα έχει όλα και που συγχρόνως να
διαθέτει τόση δύναμη και τόσο πλούτο, ώστε με μια και μόνη απόφαση να μπορεί να
μεταβάλλει την ανθρωπότητα σε παράδεισο ή σε κόλαση; Τι θα στοίχιζε άραγε στην
Αμερική να πλημμυρίσει με αγαθά την πεινασμένη Αφρική κατά κύριο λόγο και στη
συνέχεια τους λαούς που υποφέρουν στη Λατινική Αμερική και στην Ασία; Και πρώτα
και κύρια τα παιδιά που πεθαίνουν σαν μύγες από τις αρρώστιες και την πείνα;
Και δεν μιλάω για φιλανθρωπία, που κι αυτό θα μπορούσε να γίνει, αλλά για
μπίζνες, για επενδύσεις κεφαλαίων και για μια καλώς εννοούμενη οικονομική
εκμετάλλευση. Αναφέρομαι σε μια εντελώς λογική και συμφέρουσα επιλογή. Σε μια
βιομηχανία και σε ένα εμπόριο Ειρήνης, που είναι βέβαιο ότι θα έχει κέρδη
σημαντικά, ενώ παράλληλα θα σκορπίζει στον κόσμο την ευτυχία.
Το ίδιο φυσικά ισχύει
για τα πλούσια κράτη της Ευρώπης και ειδικά γι’ αυτά που στηρίζουν ένα μεγάλο
μέρος της οικονομικής τους ανάπτυξης και ευεξίας στην πολεμική βιομηχανία.
Μας λένε ότι από την
πώληση των όπλων τα κέρδη είναι πιο άμεσα και πιο σημαντικά. Ας το δεχτώ.
Σκέφτηκαν όμως ποτέ όλα αυτά τα Κράτη – Έμποροί όπλων την περίπτωση μετατροπής
της βιομηχανίας του Πολέμου σε βιομηχανία της Ειρήνης; Μπορεί τα κέρδη να μην
είναι τόσο άμεσα και τόσο μεγάλα, όμως δεν σκέφτονται ότι με τον τρόπο αυτόν θα
σώσουν εκατοντάδες εκατομμύρια συνανθρώπους μας από την υπανάπτυξη, την πείνα
και τον θάνατο;
Και γιατί τάχα όλοι
αυτοί οι σημερινοί πλούσιοι και πολιτισμένοι λαοί με επί κεφαλής τις ΗΠΑ δεν
έκαναν τον κόπο ούτε καν να σκεφτούν το ενδεχόμενο μιας βιομηχανίας και ενός
εμπορίου Ειρήνης; Είναι απλώς ένας οικονομικός υπολογισμός ή κάτι βαθύτερο;
Μήπως δηλαδή το να έχεις πολεμική βιομηχανία, σημαίνει πέραν του οικονομικού
κέρδους, ότι είσαι σε θέση να παράγεις βία και κυρίως να συντηρείς κολοσσιαίες
δυνάμεις πολεμικής καταστροφής; Άρα μ’ αυτόν τον τρόπο να ανήκεις στο κλαμπ των
σαρκοφάγων, των δυνατών και των αγρίων; Να είσαι δηλαδή πιο κοντά στα άγρια
ένστικτα, αυτά που χαρίζουν πιο μεγάλη, ως φαίνεται, ηδονή σ’ αυτούς που
μπορούν να τα κατέχουν, απ’ ό,τι η πνευματική ακτινοβολία και η ανθρώπινη
πλευρά μας που θεωρεί τον άνθρωπο δημιουργό ζωής και όχι όργανο θανάτου;
Την ώρα που σε απ’
ευθείας μετάδοση η ανθρωπότητα κρατώντας την αναπνοή της έβλεπε τους βιβλικούς
βομβαρδισμούς της Βαγδάτης από την αμερικανική αεροπορία, ο κ. Ράμσφελντ,
υπουργός αμύνης, αναφώνησε ευτυχής: «Να ένα υπέροχο θέαμα!», ως άλλος Νέρων. Κι
εγώ, μια ασήμαντη κουκίδα μέσα στην άμμο των ασήμαντων ανθρώπων, χαρακτήρισα
δημοσίως τον κ. Μπους ως ένα νέο Χίτλερ. Βέβαια η σύγκριση δεν ήταν επιτυχής,
από την άποψη ότι ο Πρόεδρος Μπους συμβολίζει απλώς την κορυφή μιας τερατώδους
βιομηχανίας θανάτου, που μέσα σε δυο χρόνια μετέβαλε μια χώρα σε σωρούς
ερειπίων.
Να λοιπόν που εξήντα
χρόνια μετά τον Δαίμονα Χίτλερ που μέσα σε τέσσερα χρόνια είχε την ευχαρίστηση
να εξοντώσει 80 εκατομμύρια ανθρώπους, από τα οποία τα τριάντα και πλέον με
βασανιστικό τρόπο, ξαναέρχεται στο προσκήνιο της ανθρωπότητας ένας νέος Δαίμονας
του Πολέμου, απ’ τη μια μεριά σκορπίζοντας τον θάνατο κι από την άλλη
προσφέροντας σε εκατομμύρια ένστολους συμπατριώτες του την γνωστή μας πρωτόγονη
ηδονή και βοηθώντας τους να βγάλουν στην επιφάνεια την θηριώδη πλευρά του
εαυτού τους. Όλους αυτούς που αντλούν κτηνώδη ευχαρίστηση βλέποντας να
σωριάζονται σε ερείπια πόλεις ολόκληρες και να φαντάζονται τα γυναικόπαιδα να
βρίσκουν φριχτό θάνατο μέσα στις φλόγες και τα ερείπια. Είτε βλέποντας τις
βιντεοκασέτες με τους βασανιστές γυμνών ανθρώπων που τους σέρνουν με λουράκια
σαν σκυλιά πολιτισμένες κοπελίτσες, που όπως μαθαίνω, υπήρξαν ακόμα και
Καθηγήτριες Πανεπιστημίων.
Να λοιπόν που μια
ακόμα πολιτισμένη χώρα και ένας πολιτισμένος λαός μεταβάλλεται σε αγρίους που
αντλούν ηδονή από τον πόνο των άλλων, διψούν για αίμα και χαίρονται για την
κτηνωδία τους. Και μη μου πείτε ότι κι αυτοί είναι θύματα προπαγάνδας. Είναι
απλώς άνθρωποι, όπως εγώ κι εσείς, μόνο που τους δόθηκε η ευκαιρία να βγάλουν
στην επιφάνεια τον αιώνιο, όπως φαίνεται, εαυτό μας, που παραμένει το αγριότερο
θηρίο απ’ όσα ο καλός Θεός έπλασε στη φύση.
Ίσως μια ελπίδα για
το μέλλον του ανθρώπου να είναι ακριβώς αυτή η διαπίστωση που έκανα πιο πριν.
Δηλαδή να αποφευχθεί να δίνονται τέτοιες ευκαιρίες στον άνθρωπο, ώστε τα άγρια
ένστικτα να μην μπορούν να θριαμβεύσουν επάνω στο Καλό.
Από την μελέτη της
ιστορίας έχει αποδειχθεί ότι βασική αιτία του Κακού είναι η υπερσυγκέντρωση
δύναμης. Και θα ΄λεγα ότι βρίσκω φυσικό να βλέπουμε σήμερα αυτά τα φαινόμενα
βίας, αν σκεφτούμε την τεράστια δύναμη καταστροφής που έχουν συσσωρεύσει σήμερα
οι ΗΠΑ. Έτσι θα έλεγα ότι είναι αιχμάλωτοι της ίδιας τους της δύναμης.
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και να καταγγελθεί ότι κάθε Κράτος που διατηρεί
πολεμικές βιομηχανίες και ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις είναι δυνάμει υποψήφιο
για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως έγινε στο παρελθόν και όπως γίνεται
και σήμερα, ανεξάρτητα από τις δικαιολογίες που θα προβληθούν για να στηριχτούν
οι απεχθείς του πράξεις.
Και ίσως το πιο
εγκληματικό απ’ όλα να είναι το γεγονός ότι με την προβολή της κτηνώδους
δυνάμεως στο εσωτερικό της χώρας συμβάλλει ώστε οι απλοί άνθρωποι να
μεταβάλλονται σε ανθρώπινα κτήνη, μιας και όπως είδαμε, η ανθρώπινη
σχιζοφρένεια χωρίζει μέσα μας το Κακό από το Καλό μόνο με μια λεπτή κλωστή.
Πράγματι όπως έχει αποδειχθεί, είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα ο άνθρωπος
μεταβάλλεται σε κτήνος εάν αλλάξουν οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει.
Είναι επομένως
ανώφελο και αντιρεαλιστικό να μιλάμε για διεθνή Ειρήνη και ίσα δικαιώματα
μεταξύ των λαών, όταν υπάρχουν Έθνη που εξακολουθούν να παράγουν μαζικά μέσα
καταστροφής.
Το γεγονός αυτό σε
σχέση με τον πραγματικό χαρακτήρα του ανθρώπου και το κύριο χαρακτηριστικό του,
δηλαδή τον γενετικό χαρακτήρα της σχιζοφρένειας που τον ξεχωρίζει από όλα τα
υπόλοιπα ζώα της γης, συντείνει ώστε μέσα στο εσωτερικό των χωρών που διαθέτουν
πολεμική υπεροχή να καλλιεργούνται συστηματικά τα ένστικτα της υπεροχής και της
αλαζονείας, που γρήγορα μπορούν να εξελιχθούν σε ομαδική δίψα για βία και για
αίμα.
Κι αυτός ο κίνδυνος
σήμερα όπως και χτες προέρχεται αποκλειστικά από τις θεωρούμενες πολιτισμένες
χώρες με επί κεφαλής την μοναδική υπερδύναμη που δίνει και το παράδειγμα.
Τελειώνοντας θα ήθελα
να πω ότι θεωρώ ότι έχει προ πολλού αλλάξει το νόημα του Πολιτισμού. Ειδικά
μετά τους Ναζί και τους αμέτρητους πολέμους που ακολούθησαν πάντοτε από τους
λεγόμενους «πολιτισμένους» εναντίον των «υπανάπτυκτων», των φτωχών και των
«απολίτιστων», είναι φανερό πια ότι ο αληθινός ανθρώπινος πολιτισμός θα πρέπει
να προσμετράται μόνο με τα μέτρα της Ειρήνης, της Ανοχής και της Αλληλεγγύης
μέσα σε κάθε κοινωνία και σε κάθε λαό. Εκεί που μπορεί να ανθίσει η ευγένεια, η
καλωσύνη και κυρίως η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ξέρω ότι αναφέρομαι
πια σε μια Ουτοπία από την οποία συνεχώς απομακρυνόμαστε. Αντιθέτως βλέπω τις
δυνάμεις του Κακού, που για μένα ανήκουν στο αντίθετο στρατόπεδο από κείνους
που μνημονεύει ο κύριος Μπους, δηλαδή στο δικό του και των συμμάχων του, καθώς θα
διψούν όλο και για μεγαλύτερες καταστροφές, όλο και για περισσότερο πόνο και
αίμα, θα οδηγηθούν μια μέρα αναπόφευκτα στη χρήση της απόλυτης καταστροφής και
του απόλυτου πόνου που είναι η Ατομική Βόμβα.
Αυτό είναι κάτι που
κατά την γνώμη μου αποζητεί ο Άνθρωπος - Κτήνος που έχουμε μέσα μας, μιας και
δεν υπάρχει ανώτατη ηδονή για το Κακό από την αυτοκαταστροφή του.
Ήδη από τον λεγόμενο
«Δυτικό πολιτισμό» έχει ξεκινήσει και γιγαντώνεται καθημερινά ένα αληθινό
τσουνάμι υποκουλτούρας που αποκτηνώνει μεθοδικά τον άνθρωπο.
Εάν δεν καταφέρετε να
χτυπήσετε το Κακό στην ρίζα του, εάν δεν μεταβάλετε τις βιομηχανίες Πολέμου σε
βιομηχανίες Ειρήνης, εάν δεν καταργηθούν όλοι οι επιθετικοί στρατοί, τότε η
υπόθεση για την άλλη πλευρά του ανθρώπου, την ανθρώπινη, την πραγματικά
πολιτισμένη, αυτή που διψά για Αγάπη και για Ειρήνη, είναι για πάντα χαμένη.
Σήμερα οι λέξεις
«Ελευθερία», «Δημοκρατία», «Ανθρώπινα Δικαιώματα», «Αλληλεγγύη» έχουν προ
πολλού χάσει τη σημασία τους. Σήμερα η συνύπαρξη των Λαών-προβάτων με τα
Κράτη-θηρία κάτω από την ίδια στέγη όπως είναι ο ΟΗΕ έχει καταντήσει τραγική
φάρσα για τους αδύνατους της γης. Μπροστά σ’ αυτό το αδιέξοδο βλέπω μόνο δυο
λύσεις: Είτε να πάμε στο βάθος της αιτίας του Κακού και να το χτυπήσουμε με τη
θέληση και τη συνεργασία των δυνατών είτε οι αδύνατοι να ψάξουν να βρουν άλλους
τρόπους άμυνας στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις και βασικά
στα εκατοντάδες εκατομμύρια των αδυνάτων και μελλοντικών θυμάτων, που όμως
συντονισμένα έχουν κάποιες πιθανότητες να αντισταθούν νικηφόρα.
Η συνύπαρξη αυτών των
δύο αντίθετων κόσμων είμαι βέβαιος ότι μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς
το Χάος με τον θρίαμβο του Απάνθρωπου πάνω στον Άνθρωπο.
Αυτή δυστυχώς είναι η
πεποίθησή μου.
Σας ευχαριστώ.
Conference,
Delphi 2.7.2006, European Cultural Centre of Delphi, THE UNITED NATIONS IN
A CHANGING WORLD
I must admit that
I was rather reluctant to accept speaking in such an important event, and
before such eminent personalities, since, contrary to what is customary in
similar cases, I shan’t be able to speak any words of optimism, nor express
positive thoughts and proposals. And this because I am deeply pessimistic about
the future. I no longer believe. But since I imagine that this could be useful
to you, I have decided to add an out-of-tone note to this unanimous and
grandiose “symphony” that I am certain will mark all the speeches that will be
delivered.
Carried by the general flow, I too believed, until yesterday, that the root
causes of Violence and War lie with financial interests, religious or ethnic fanaticism
and other similar phenomena.
I am now certain, that in the end, the above are nothing but pretexts, and that
the root cause of this quench for conquest and blood is within man himself;
with one supplementary note: that as man becomes more civilised, his savagery
increases. Meaning that so-called civilisation is nothing but a mere robe used
to cover and hide our true selves which throughout the centuries, remain
equally savage and monstrous.
In order to make myself clearer, join me in comparing the savagery of the
savages of the past, to that of yesterday’s and today’s supposedly civilised
people. Is there, I wonder, throughout the history of man, any savagery that
could exceed the atrocities of Nazism? Still, at the time, Germany was
considered as one of the most civilised nations. With a high level of
education, culture, an organised society, thousands of scientists, artists,
intellectuals, it was a model of developed human society. Yet, from one day to
the next, we saw these millions of civilised people, surpass in violence and
savagery all the savages of all times, from the Neanderthal, Attila the Hun,
the Crusaders, the Conquistadores up to the saints of the Spanish Inquisition.
The explanation-excuse was that they were victimised by a paranoid. However,
even this paranoid bragged that every morning he filed his nails, that he was a
vegetarian and that he adored Wagner. He would never miss a Bayreuth festival,
during which he was a guest at Wagner’s house. But weren’t his
fellow-countrymen ardent classical music lovers as well, to such a point that
in concentration camps they would set up small symphonic orchestras by
prisoners, in order to accompany the condemned to their execution sites, such
as the gallows, beheading by axe and – the most usual – the gas chambers.
And let’s not delude ourselves that this was only the work of the SS and
Gestapo. I have experienced the horror of that period, and know the Gestapo
basements, with all the torture instruments arranged with German accuracy, and
I can say with sadness -because I wouldn’t want to upset the contemporary
Germans whom I sincerely respect- that all this required the participation of
many millions of former civilised and now savage people, drawing pleasure from
the pain of others, and more blood-thirsty than wild jungle animals.
Yet today, I am convinced that they are not to blame. Or rather, they are to
blame, as we all are, for being born humans, and as humans, they have inherited
this schizophrenia that we all seem to suffer of; namely on the one hand, our
character guides us to the summit of the intellect and the pursuit for Freedom,
Democracy and Peace, and on the other hand, this very same character converts
us from one moment to the next into savage beasts.
Of course we have also seen the civilised Germany phenomenon, in the case of
other civilised countries, such as Ancient Athens, Rome, England, Spain,
France, and so many others, where –to speak of my country- Athenians, built the
Parthenon and at the same time slaughtered like wild beasts all the male
inhabitants of the island of Milos, just to set an example.
Let us now come back to today. And I am asking you: Is there any other people
with a higher standard of living than the US, with millions of scientists,
intellectuals, technocrats, industrialists, bankers, etc., all together making
up a model society of growth and civilisation? In a nutshell, a people that has
everything, and at the same time has so much power and wealth, that just one
decision would suffice to turn humanity into heaven, or hell? I wonder what it
would cost to America to literally flood starving Africa with goods, followed
by the suffering peoples in Latin America and Asia? And first and foremost, the
children dying like flies of hunger and disease? I am not referring to charity,
which could also be an option, but to business, capital investments, and
economic utilisation of resources, in the good sense. I am referring to an
absolutely reasonable and beneficial choice. To an industry and trade of Peace,
certain to generate major profit, and at the same time spread happiness to the
peoples.
The same, of course, goes for Europe’s rich countries, especially the ones that
base a large part of their economic growth and prosperity on the arms industry.
They tell us that profit from selling arms is much more direct and substantial.
I accept that. But have all these States-Arms dealers considered the option of
converting the industry of War into an industry of Peace? Profit may not be so
direct and substantial, but can they not consider the fact that this way they
can save hundreds of millions of our fellow people from underdevelopment,
hunger and death?
And why is it, I wonder, that today’s rich and civilised people, led by the US,
have not gone to the trouble of even contemplating the possibility of an
industry and a trade for Peace? Is it merely a bottom line question, or is it
something deeper? Could it possibly be that having a war industry, apart form
economic profit, also means that one is in a position to generate violence, and
maintain colossal forces of war and destruction, thus belonging to the club of
the carnivorous, the powerful and the savages? Namely being closer to the wild
instincts, those that, as it seems, offer greater pleasure to those who can
have them, than intellectual radiance and our human aspect that considers man
as the creator of life rather than a tool of death?
When humanity held its breath watching live the biblical shelling of Baghdad by
the US air force, defence secretary Rumsfeld, as a contemporary Nero, exclaimed
in happiness: “There’s a wonderful sight!”. And I, as an insignificant speck in
the sand of insignificant people, publicly characterised Mr Bush as the new
Hitler. To be sure, the comparison was ill-conceived, in the sense that
President Bush merely symbolises the top of a monstrous industry of death which
in just two years turned a country into piles of rubble.
Here we are then, sixty years after Demon Hitler who, in just four years had
the pleasure of eliminating 80 million people, thirty of them in an
excruciating manner, humanity is again faced with a new Demon of War, spreading
death and offering to millions of his fellow countrymen in uniform, the
primitive pleasure, and helping them bring out the brutal side of their
characters. All those who draw beastly pleasure from seeing entire cities
brought to ruins and imagining women and children suffering a horrible death in
flames and rubble. Or watching footage of torturers of naked people being
dragged with leashes like dogs by civilised young women who, as I’ve been told,
were even University Professors.
Once again, a civilised country and a civilised people, are converted into
savages drawing pleasure from the pain and suffering of others, thirsty for
blood and pleased with their brutality. And don’t tell me that they too are
victims of propaganda. They are just humans, like you and I, who were given the
opportunity to bring out their eternal, as it seems, self, that still remains
the wildest beast of all that the good God has created in nature.
This very thing that I have just ascertained, could possibly be a hope for the
future of man. Namely, avoiding giving man such opportunities for the wild
instincts to prevail over Good.
Studies of history have shown that super-concentration of power is the root
cause of Evil. And I’d say that it is natural to witness today such phenomena
of violence, given the huge destruction power that the US have accumulated.
Thus, I’d say that they are captive of their own power.
We need to comprehend and cry out, that every State that has war industries and
great military power, is a potential candidate for crimes against humanity, as
was the case in the past, and as is the case today, irrespective of any excuses
that they may invoke to support hideous acts.
What is probably the most criminal of all is the fact that by advertising this
beastly power domestically, they contribute into turning simple people into
human beasts, since, as we’ve seen, human schizophrenia separates Good form
Evil inside us with just a very fine line. Indeed, it is astonishing to see how
quickly man turns into a beast if the conditions he lives in change.
Therefore, it is useless and unrealistic to discuss world Peace and equal
rights among peoples, when there are Nations that still massively produce means
of destruction.
This fact in relation to the true character of man and his main attribute,
namely the genetic character of schizophrenia that separates him from all other
animals on earth, contributes to the systematic cultivation, within countries
that have military supremacy, of the feelings of superiority and arrogance,
that can quickly develop into a group thirst for violence and blood.
And today, as in the past, this risk stems exclusively from the so-called
civilised countries, under the only superpower that leads by example.
In conclusion, I would like to say that the meaning of Civilisation has long
changed. Especially after the Nazis and the countless wars that have followed
since, always conducted by the so-called "civilised" against the
"under-developed", the poor and the "uncivilised", it is
quite obvious now that the true, human civilisation should only be measured to
the standards of Peace, Tolerance and Solidarity, within every society and
every people. There, where nobility, kindness and, most of all, love amongst
people can flourish.
I know that I am referring to a Utopia from which we constantly distance
ourselves. On the contrary, I see the forces of Evil, which in my opinion lie
on the opposite camp than the ones that Mr Bush is specifying, namely his own
camp and that of his allies, as they will become more and more thirsty for
greater destruction, more pain and blood, and will at some point be inevitably
guided to use the absolute destruction and absolute pain, the Atomic Bomb.
This is, in my opinion, what the Man-Beast that we all have inside us, is
seeking, since Evil knows no higher pleasure than its self-destruction.
Already, in the so-called “Western civilisation”, a sub-culture tsunami has
started to develop and is daily acquiring gigantic dimensions, methodically
turning man into beast.
If you fail to strike Evil at its roots, if you do not convert the industries
of War into industries of Peace, if all aggressive armies are not abolished,
then the case for the other aspect of man, the humane, truly civilised aspect,
the one quenching for Love and Peace, will be lost for ever.
Today, the words “Freedom”, “Democracy”, “Human Rights”, “Solidarity” have long
lost their meaning. Today, the co-existence of sheep-Peoples with the
beast-States under the same roof as in the case of the UN, has turned into a
tragic farce for the weak on this earth. Before this impasse, I see but two
ways out: to either go to the deep roots of Evil and strike with the
willingness and cooperation of the strong, or the weak will have to seek and
find other ways of defending themselves, standing exclusively on their own
feet, and basically supported by the hundreds of millions of weak and
potentially future victims, that, if the stand together, have a chance of
resisting and being victorious.
Delphi, 1.7.2006
Mikis Theodorakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου