Αγαπητοί φίλοι.
Σε προηγούμενο μήνυμά μου αυτοχαρακτηρίστικα ως ένας άνθρωπος που δεν
μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Ωστόσο βλέπω, από χρόνια τώρα, ότι
και οι υποτιθέμενοι, σπουδασμένοι... "ειδικοί" όχι μόνο δεν μοιράζουν σωστά τα
άχυρα, ως θα έπρεπε, αλλά, αντίθετα, αφήνουν τα... "γαϊδούρια" (κατά την αντίληψή
τους) να πεθαίνουν στην πείνα επειδή, απάτριδες όντες, κλέβουν κι' αυτά τα λίγα
που έχουν απομείνει σε μια χώρα όπως είναι η πατρίδα μας.
Ο επισυναπτόμενος πίνακας που δείχνει το χρέος της κάθε χώρας αποδεικνύει
περίτρανα όχι μόνο την απάτη, αλλά και τον δόλο ό λ ω ν εκείνων των κομμάτων
και των πολιτικών που κυβερνούν την πατρίδα μας και τον λαό της είτε ως κυβε-
ρνήσεις, είτε ως αντιπολιτευόμενοι.
Πιστεύω, και μη σας φανεί υπερβολική η σκέψη μου αυτή, ότι κυβερνήτες δεν είναι
μονάχα οι... συμπολιτευόμενοι, αλλά και οι... "αντιπολιτευόμενοι". Οι τελευταίοι
αν και δεν είναι κόμματα εξουσίας, εντούτοις, έχουν βάλει την... "καρέκλα" τους
και το... "πολιτικό κόστος" (που τους την εξασφαλίζει) υπεράνω των συμφερόντων
τής πατρίδας μας κατευθύνοντας τον ελληνικό λαό σε αδιέξοδα που συναγωνίζο-
νται τις... λύσεις και... προτάσεις τών πολιτικών τους, τάχα, αντιπάλων.
Η ταχτική που ακολουθούν και τα τερτίπια που εφαρμόζουν είναι εξ ίσου δόλια.
Έτσι, κρατώντας στα χέρια τους ένα κουτάκι με... ταμπελίτσες, έχουν και το
θράσος να προσπαθούν το... καπέλωμα την κάθε ιερής, δικαιολογημένης και αυθό-
ρμητης λαϊκής οργής αυτοχρηζόμενοι ως οι... "μπροστάρηδες" τών λαϊκών αγώνων
και τής προόδου. Τί να πώ! Η υποκρισία και των δύο, υποτιθέμενων αντιπάλων είναι
πρωτοφανής και χωρίς όρια.
Όμως στην δύσκολη εποχή που διανύουμε ως έθνος και ως πολίτες το πρόβλημα,
ουσιαστικά, δεν είναι αυτοί. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Το πρόβλημα είμαστε
εμείς οι ίδιοι ως ομάδες και ως άτομα.
Γι' αυτό πιστεύω ότι, αν θέλουμε να δούμε μια άσπρη μέρα, κάποτε, θα πρέπει οι μεν...
"αντι-μνημονιακές" ομάδες ν' αφήσουν κατά μέρος τις οποιεσδήποτε μικροδιαφορές
και φιλοδοξίες τους (ναι υπάρχουν και τέτοιες) και οι απλοί πολίτες να ξεκολλήσουν
τη σκέψη τους από τους κομματάρχες περιμένοντας λύσεις από τους δημιουργούς
των προβλημάτων οι οποίοι καραδοκούν, ως αρπακτικά όρνια, την... άγια στιγμή τής
ορκωμοσίας τους για να ξαναμπούν στη... "νέα" πλέον Βουλή και ν'αποτελειώσουν το...
πλιάτσικο.
Στις ώρες και στα προβλήματα που ζούμε ή λύση είναι απλή:
ΕΝΟΤΗΤΑ και ΜΟΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑ είναι ο δρόμος που θα μας ξαναφέρει στο... ξέφωτο.
Κάθε άλλη πρόταση προέρχεται εκ τού... πονηρού. Πρέπει να πάψει να μας ενδιαφέρει το
τί λένε οι... "εγκάθεκτοι" (στα κανάλια) και τα τσιράκια τους (στα καφενεία).
Η περιφρόνηση προς αυτούς είναι το πρώτο βήμα επιτυχίας. Αν το κάνουμε αυτό,
τότε, θ' ακολουθήσουν και άλλα τέτοια.
Αν όχι, η... "άλωση" που θα επέλθει (το πολύ μέσα σ' έναν χρόνο) θα είναι χιλιάδες
φορές χειρότερη απ' αυτή τής Κωνσταντινούπολης.
Φιλικώτατα,
Νι Κάππα (Αθήνα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου