- Εισαγωγή
Οι εγγενείς αδυναμίες στην οργάνωση της κοινωνίας μας (λειτουργία θεσμών, δημόσια διοίκηση) και της οικονομίας μας (παραγωγικές διαδικασίες, παραγωγικότητα ) και η διεθνής οικονομική ύφεση συντελούν, ώστε η κρίση στη χώρα μας αφενός να είναι βαθύτερη ( και επομένως οδυνηρότερη}, αφετέρου να απαιτείται μεγαλύτερη και πιο πολύπλευρη προσπάθεια για να ξεπεραστεί. Είναι κοινά παραδεκτό ότι κορμό όλων των μέτρων και προσπαθειών πρέπει να αποτελεί η επάνοδος ( και η ορθολογική ανάπτυξη, για την περίπτωση της χώρας μας ) της «πραγματικής» οικονομίας, δηλαδή της οικονομίας της δημιουργίας, της παραγωγής .Ειδικά για την χώρα μας η παραγωγή αυτή πρέπει να επικεντρωθεί στα έργα υποδομής, που αφενός, αμέσως, θα συντελέσουν στην αύξηση της απασχόλησης και την ανάπτυξη πολλών συναφών παραγωγικών κλάδων αφετέρου, μακροπρόθεσμα, θα αποτελέσουν τη βάση για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. 2. Τα δεδομένα
Για τη διατύπωση της πρότασης που ακολουθεί ελήφθησαν υπόψη τα εξής βασικά δεδομένα που, αναμφισβήτητα, ισχύουν για τη χώρα μας.
-η στενότητα των κρατικών πόρων, που θα διαρκέσει για αρκετά έτη
-η αναποτελεσματικότητα ( κυρίως στον τομέα της οργάνωσης και διοίκησης της παραγωγής) του κρατικού μηχανισμού.
-η ύπαρξη κεφαλαίων, πέραν των κρατικών, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
-το παρόν κοινωνικό κλίμα ( έλλειψη εμπιστοσύνης σε προθέσεις και πρακτικές, απαξίωση θεσμών και των φορέων τους )
-η ανάγκη για άμεση κινητοποίηση και ταχεία έναρξη παραγωγής έργων, ώστε αντιμετωπιστεί η επιδείνωση της κρίσης.
3. Η πρόταση
Η παρούσα πρόταση δεν αναφέρεται στην εκ βάθρων αναδόμηση της κρατικής μηχανής και της εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών, ώστε, πέραν των άλλων, γενικότερων, συνεπειών, να αυξηθούν οι πόροι και αποτελεσματικά να διατεθούν σε έργα υποδομής. Αυτή την δράση τη θεωρεί αυτονόητη και επιτακτική. Και απαιτείται συνεχής και συνεπής προσπάθεια που θα αποδώσει σε μακρύ χρόνο
Στο μεταξύ χρονικό διάστημα, πρέπει να αναληφθεί μια πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός μηχανισμού που θα επιδιώξει την όσο το δυνατό ταχύτερη έναρξη παραγωγής έργων υποδομής. Που θα οργανώσει δηλαδή και θα θέσει σε (η θα υποβοηθήσει τη ) λειτουργία τη συνεργασία των (α) κρατικών φορέων, (β) φορέων της παραγωγής έργων υποδομής και (γ) φορέων του κεφαλαίου.
Αναλυτικότερα
Για την παραγωγή έργων υποδομής είναι αναγκαία η σύμπραξη των τριών μερών
(α). των κρατικών φορέων που δημιουργούν (ή προσαρμόζουν ) το θεσμικό πλαίσιο και, επιπλέον, παρέχουν, υπό όρους, εγγυήσεις και ασφαλίσεις για την παραγωγή των έργων
(β). των φορέων της παραγωγής και εν προκειμένω των τεχνικών, υπό τη μορφή των μελετητών, κατασκευαστών και γενικά όλων των ενεργών συντελεστών της παραγωγής του έργου, είτε δρουν συλλογικά, ως νομικά πρόσωπα, είτε δρουν ατομικά, ως φυσικά πρόσωπα.
(γ). των φορέων του κεφαλαίου, που απαιτείται. Οι φορείς αυτοί μπορεί να είναι ιδιώτες, τράπεζες (εμπορικές ή αναπτυξιακές ), διεθνείς οργανισμοί κ.α.
4. Ο μηχανισμός της σύμπραξης
Για την αρμονική και αποτελεσματική σύμπραξη των τριών μερών προτείνεται η δημιουργία ενός άτυπου τριμερούς οργάνου (όχι οργανισμού), με ελάχιστα επαγγελματικά στελέχη. Το έργο του οργάνου θα είναι
-η αναζήτηση, εντοπισμός και ιεράρχηση των έργων
-η αναζήτηση και προσέλκυση των κεφαλαίων
-η θεσμική, τεχνική και οργανωτική προετοιμασία των έργων
Το όργανο αυτό μπορεί να πάρει μια χαλαρή μορφή και θα δρα με ευελιξία ιδιωτικής μονάδας. Δεν θα υποκαταστήσει κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα κανενός εκ των τριών συμπραττόντων μερών, αντιθέτως, θα συνεργάζεται μαζί τους για τη διευκόλυνση, επιτάχυνση και αποτελεσματική διεκπεραίωση του έργου τους.
5. Ο προβληματισμός και η συνέχεια
Οι σκέψεις που διατυπώνονται εδώ είναι αρχικές ιδέες και δεν συνιστούν τεκμηριωμένη πρόταση. Εφόσον όμως αναγνωρίζεται και υπάρχει συμφωνία για το σκεπτικό που τις γέννησε (η ανάγκη για γρήγορη δημιουργία έργων υποδομής, παράλληλα με τη γενικότερη προσπάθεια εξυγίανσης θεσμών και πρακτικών ) τότε αυτές οι σκέψεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού και επεξεργασίας. Ιδού μερικοί από τους προβληματισμούς που πρέπει να διερευνηθούν
-πώς η προσπάθεια αυτή δεν θα εκφυλιστεί σε έναν ακόμη αναποτελεσματικό θεσμό (π.χ. τύπου ΕΛΚΕ ).
-πώς οι ιδιωτικοί φορείς (χρηματοδοτικοί και τεχνικοί )θα πειστούν για την αξιοπιστία της προσπάθειας και, επιπλέον, ότι τους συμφέρει να την συνδράμουν.
-πώς τα αποτελέσματα ενός τέτοιου εγχειρήματος (εφόσον βέβαια επιτύχει ) θα διαχυθούν (με την ανάληψη επιμέρους έργων, ανάπτυξη παραγωγής υλικών, διεύρυνση της απασχόλησης ) σε όσο το δυνατό ευρύτερο κύκλο των συντελεστών της παραγωγής.
Τέτοιοι προβληματισμοί και πολλοί άλλοι πρέπει να αναπτυχθούν και να οδηγήσουν στη διαμόρφωση ενός σχεδίου δράσης, οποιουδήποτε, αρκεί να είναι ρεαλιστικό και αποτελεσματικό. Εκείνο που δεν επιτρέπεται είναι να μείνουν, στην παρούσα συγκυρία, αδρανείς οι παραγωγικές δυνάμεις.
Αλέξανδρος Π. Καλοφωλιάς
Πολιτικός Μηχανικός
Σύμβουλος Οργάνωσης και Διοίκησης
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου